Je hebt misschien gehoord dat slechts 7% van de slachtoffers van een hartstilstand het overleeft. Een slachtoffer kan vaak binnen de eerste 3 tot 4 minuten worden gereanimeerd en een elektrische schok krijgen met automatische externe defibrillator (AED) - wat resulteert in een overlevingskans van 70%. Een van de meest gestelde vragen als het gaat om AED's is: "Zijn ze veilig voor eerstehulpverleners?" Het korte antwoord is ja.
Waar is een AED voor ontworpen?
Defibrillatoren zijn ontworpen voor diegenen die niets weten van medische noodgevallen. Ze bieden gemakkelijk te volgen instructies voor leken en kunnen ook uw overlevingskansen vergroten als u ze correct gebruikt. Het voorkomen van ernstiger letsel is een ander voordeel van het gebruik van een AED. Wanneer iemand ventrikelfibrilleren heeft en zijn hart stopt, zal de AED in de meeste gevallen de tijd die nodig is om zijn hartslag terug te krijgen, verkorten. Een gevolg hiervan de verhoging van de overlevingskans, zonder dat de patiënten extra risico’s lopen.
De Europese Reanimatieraad (ERC) adviseert de AED op openbare locaties te plaatsen.
Gaat u een AED kopen? Dan beveelt de Europese Reanimatieraad (ERC) aan om AED's ter beschikking te stellen op openbare plaatsen waar veel mensen het risico lopen op een hartstilstand. Als er vroeg met reanimatie wordt begonnen, neemt de overlevingskans aanzienlijk toe.
AED is verplicht aan boord van passagiersschepen.
Ondanks hun beperkingen zijn AED's een goede oplossing in gebieden waar de middelen beperkt zijn. Als een persoon bijvoorbeeld een hartstilstand krijgt op het water en de dichtstbijzijnde hulpverleners er langer over doen dan voordat een gebeurtenis op het land verschijnt, kan een AED het verschil maken totdat er hulp arriveert. Als het schip op een bepaalde waterweg vaart, moet eerst een geschikte locatie worden gevonden voor de reddingswerkers om aan boord te komen. Dit kan kostbare tijdverlies opleveren, voordat u de defibrillatieapparatuur kan gebruiken.
Eventueel alternatief voor de wijziging
CESNI/PT heeft de mogelijkheid onderzocht om de uitrusting met een AED alleen verplicht te stellen voor dagtochtschepen van een bepaalde grootte en hotelschepen. De werkgroep achtte een vrijstelling voor kleine passagiersschepen echter niet opportuun, omdat de responstijd van de hulpdiensten langer is wanneer het slachtoffer zich aan boord van een varend schip bevindt dan bij een dergelijke gebeurtenis aan land en AED’s juist zo efficiënt zijn omdat ze een snelle interventie mogelijk maken.
Een andere oplossing
Een andere oplossing die werd onderzocht, was het idee dat de industrie verantwoordelijk zou zijn voor deze beslissingen en het niet verplichten om een AED in de apparatuur te hebben. Op deze manier zouden schepen zonder AED andere middelen aan boord moeten hebben om levens te redden. Deze bepalingen zouden hoofdzakelijk betrekking hebben op het aanbrengen van tekens aan boord en het veiligheidsplan van het schip. De werkgroep heeft echter vastgesteld dat veel passagiersschepen tegenwoordig al zijn uitgerust met een AED en de voordelen van het invoeren van een verplichting groot zijn. De WG acht het aannemelijk dat ongeplande controles vaker zullen plaatsvinden. Als ze ontdekken dat een schip niet is uitgerust met AED, moeten ze het wel uitrusten.
